No dosłownie. I to jako trzeci- czwarty seans podczas takiej nocy, bo usypiacz z niego niezły. Czasami też rzuci jakimś tandetnym jumpscare'em bądź niczym nieuzasadnioną wstawką montażową, która próbuje takowy udawać, ale tak to mamy leniwe ujęcia, czasem wręcz teledyskowe, przepełnione senną muzyką. Aktorstwo jest kiepskawe, czasem nawet bardzo, tylko przyjaciółka głównej bohaterki się jakoś broni. Wtórna historyjka powielana już dziesiątki razy- klątwa, śledztwo, morderstwa, jakiś randomowy demon, mieszanie fikcji z rzeczywistością, symulacja całości na horror psychologiczny, którym oczywiście nie jest. Rzecz jasna nie obędzie się bez zaskakująco skutecznego i szybkiego reserachu w Internecie, masz tam wszystko o swojej rodzinie i klątwie ciążącej na niej od lat, a popularnych ostatnio haseł pokroju "I'm not crazy" też tu nie zabraknie. Ocena byłaby gwiazdkę wyższa, gdyby nie zakończenie. Może i jest ciut niestandardowe (prócz ostatniej sceny, która jest wtórna jak przebieg ciocinych imienin), ale totalnie niszczy raczkujący klimat i mrok, który byłby naprawdę widoczny, gdyby nie twist. Z jednej strony jest on uzasadniony fabularnie (dla jasności: fabuła jest dziurawa, bo chwilami jej nie ma), z drugiej zmarnował on znacznie lepszy pomysł, który zrealizowany uczyniłby ten seans jakkolwiek zapadającym w pamięć. Oczywiście nadużywanie efektu czarnych oczu również tu mamy, choć w tym filmie nie wygląda jakoś tragicznie. Technicznie jest całkiem nieźle, a w tej historii był potencjał. Niestety zmarnowany, ale za dobre chęci reżysera i kilka "momentów" w 1 akcie filmu daję taką a nie inną ocenę.