Może to dziwny przymiotnik, jaki można powiązać z serialem o medycynie sądowej, ale takie właśnie mam wrażenie. Napuszona Megan w niebotycznych szpilkach przedziera się przez bagna do ofiary. Zawsze urocza, współczująca, a nawet idealna matka, którą staje się z odcinka na odcinek zaczynając tak naprawdę od zera... i przez to kompletnie nieprawdziwa. W Gotowych na Wszystko Dana Delany grająca w identyczny sposób pasowała pośród wszystkich innych wyrazistych postaci, natomiast tutaj strasznie mnie razi. Ale to nie jest jej wina - taki scenariusz po prostu. Aż boję się pomyśleć, co by było, gdyby rolę zaproponowano Marcii Cross (Brie). Ofiary - tu także słodycz. W 90% to młode i wysportowane osoby, nad którymi genialna Pani ekspert może się pochylić i powiedzieć: taka młoda/y, tyle jeszcze mogła osiągnąć. Żadnej brzydoty, żadnego turpizmu... żadnej brzydkiej prawdy o ludzkim ciele.

To może coś nowego? Skojarzenie z takimi postaciami jak House czy Temperence Brennan nasuwa się samoistnie. Zwłaszcza z tą drugą bohaterką, która swoją drogą w książkach Kathy Reichs ma córkę. Dr Kate Murphy także jest praktycznie odwzorowaniem Cammile. Curtis = Foreman z House'a itp.

Serial ten nie oferuje nic odkrywczego, ot taki przeciętniak.